Ωδή στα παγανά

Εσείς,μοναδικά μου πανηγυριώτικα παιδιά
που ξέρετε απ' έξω και ανάκατα όλα τα χτικιά μου,
γνωρίζετε τον πόνο και το δράμα μου και
τον μέσα φαγωμό μου!

Μην φεύγετε ποτές από κοντά μου,δικά μου ζούζουλα
της νύχτας και της μοναξιάς μου διωκτοπούλια!
Πάντοτε ζηλωτής της σκοτεινιάς σας ήμουν και όλα
τα πειράγματα σας καρτερικά τα περίμενα να έρθουν
πάνω στο σώμα το πληγωμένο το στερνό μου.

Μια σκουντιά με ορμή ρίχνετε εσείς για μένα προς
τον πόνο και ταλαντεύεται κι αυτός και ξεριζώνεται
απ' τον παρασέληνο τον θρόνο του.
Το σκότος αφήνετε να σας φωλιάζει πάντα
μέσα στ' άκρα του και απολαμβάνετε το ζεύκι
που ετοίμασα για σας στο τέλος τώρα.

Τούτο το σκοτίδι που μελώνει την ύπαρξη μου τώρα,
μικραίνει την χασμάδα του κόσμου του δικού μου
απ' τον δικό σας.

Την νύχτα τούτη έβρασα για σας γλυκάδια ζουμερά
μέσα στο χελωνοκαύκαλο μου κι η έκπληξη για επιδόρπιο
ωμές πολλές να φαγωθούν οι χρυσαλίδες της αυγής!

Μου το είπε κάποτε μια χειρομάντισσα
πως θα σας συναντήσω,μα ποτέ μου δεν τ' ονειρεύτηκα
πως μ' εσάς θέλω να ζήσω!

Μέσα στο ταγάρι μου πάντα κουβαλώ το φαγί σας,
να λειτουργεί σαν κάλεσμα σε σας,καθώς η νυχτιά
αυτόν τον κόσμο θα σιμώνει.

Τώρα που φυσά ο Ζέφυρος στον δρόμο μου,σας βλέπω
παντού μεσ' τα σαλέματα των φύλλων.
Εδώ είστε παγανά μου και σας νιώθω να στέκεστε σιμά
μου και να μ' αποτραβάτε απ' την αλήθεια της ψευτιάς
αυτού του κόσμου.

Τούτο το μεγάλο φαγοπότι μας κι απόψε
να φέρει ακόμα δυνατότερα δεσμά της πλευράς αυτής
και της δική σας...

Τους φανοστάτες όλους τους γκρέμισα στο δρόμο για το σπίτι
για να έρχεστε συχνά κοντά σ' εμέ και την βαθιά μου θλίψη.
Άλλα λόγια για σας δεν έχω να ειπώ,μένω άφωνος μπροστά
στα κακοσχημάτιστα τα σώματα σας.

Στον πορτάρη μου έχω πει ν' ανοίγει μπρος στο διάβα σας
την πόρτα την δική μου,να έρχεστε τις ώρες σαν κοιμάμαι
να γεμίζετε την κάμαρη μου γέλια και φλουριά!

Άλλο μεγάλο πόθο δεν πιστεύω να έχω,μόνο εσάς
μεσ' τη ζωή μου κάθε μου ώρα που περνά,
μόνο εσάς θέλω για πάντα να 'χω!

Παρέα μου ανεκτίμητη την χρυσοΰφαντη σιωπή μου
πως την σέβεστε και μιλάτε μες τ' αυτιά μου και με παίζετε!

Στοιχειά και τέρατα γλυκά μου και ονειροπόληση,
την γύμνια την πικρή μου σκεπάζετε απαλά.

Μ' εσάς να ζω τα χρόνια μου,μ' εσάς σαν θα πεθάνω...