Κίτρινο σκαμπό

Αγαπημένη μου,διάλεξα ένα μικρό κίτρινο σκαμπό
ν' αδειάζω την κούραση μου.
Που να βρίσκονται τούτη την στιγμή και την
επόμενη οι τύψεις μου άραγε;
Κι όμως,σ' άκουσα χθες αργά να σέρνεις το σώμα
βαθιά στο παρελθόν σου και με είδα να ίπταμαι
στον βυθό των ουράνιων πληγών σου.

Αγαπημένη μου,μην φοβάσαι την γιορτή,
ούτε τα φώτα να φοβάσαι.Άσε το σε μένα.
Δεν το βρήκα το κρυφό ταξίδι,μα έπιασα την
αρχή του κουβαριού.Περιμένω να έρθεις
μα αργείς να σηκωθείς απ' την βόλεψη σου...
Γιατί αργείς; Γιατί δεν ήρθες; Γιατί έφυγα;

Βαλίτσα

Άνοιξα το φερμουάρ στο πλάι της νωχελικά,
με το βλέμμα να σφυρηλατεί το πάτωμα.

Μία ανήσυχη νύστα βάρυνε τα βλέφαρα μου...

Δύο μαύρα πουλόβερ με V λαιμόκοψη καθώς
τ' άλλα δεν με βολεύουν.

Πήρα το αγαπημένο μου δερμάτινο παλτό
και τα δυο μου καρό παντελόνια,τα εσώρουχα μου.

Την αξέχαστη κολόνια μου όσο και το μέλλον μας.

Οδοντόβουρτσα,νήμα,ενυδατική proderm,μπατονέτες,
ξυράφια,αποσμητικό,ψαλιδάκι νυχιών.

Έλεγχος των πάντων.

Τικ δίπλα σ' όλα.

Όλα τα πήρα.

''Σήκω'' και σηκώθηκα.

-Κι όμως μην με κοιτάς έτσι!
Εσένα δεν σε παίρνω.

Ρόμβος

Πάνω σ' ένα κλαράκι καημών ανεμόδαρτων
και διωγμών.

Για όσο απ' τον κόσμο έξω στάθηκα να δω.

Τους γυρισμούς τους λιόσπαρτους μέσα σ' ένα ρόμβο.
Ρόμβο από κόκαλα.

Πασπαρτού λιωμένων αντικατοπτρισμών.
Το παιδικό μου θάρρος το έχασα.