Αϋπνία

Από ώρες πριν έχω ξαπλώσει το
σώμα στο κρύο κρεβάτι μου.

Προσπαθώ να το πείσω να κλείσει
την ενσυνείδητη επικοινωνία με τον κόσμο,
μα αυτό αρνείται πεισματικά ν' ακούσει
προσταγές και μένουν τα μάτια στην αγρύπνια.

Σύντροφοι ωρών.

Το κορμί αλλάζει οριζόντιες πόζες στον καμβά
του στρώματος και τις ανανεώνει ταχύτατα,
χωρίς την τελική ν' αγγίζει.

Χορεύω πάνω στο στρώμα με χωρίς σεντόνι
και το μαξιλάρι μου θυμίζει όλα τ' ανοιχτά
ζητήματα και τους προβληματισμούς
των χρόνων των λοιπών μου.

Αδιάκοπη ροή κίνησης χεριών,ποδιών και πόνων
κι η αεικινησία μου αυτή μοιάζει νυχτερινή περίπολος.
Μα γιατί να μένω ξύπνιος;Να φυλαχτώ από τι
αφού όλα μ' έχουν αφήσει πίσω;

Ταβάνι,πάτωμα,φιλιά και τρόμος
είναι μέσα στην συνταγή της νύχτας.
Μοιάζει όλος ο πλανήτης να κοιμάται
εκτός από μένα.Έτσι μοιάζει ο κόσμος.

Κι όμως εκεί,παλεύω να σβήσω το κορμί.
Να κοιμηθούν οι έγνοιες.
Εξάντλησης οι ώρες τούτες.

Περιμένοντας να έρθει ότι
αποτελεί τον ύπνο,χορεύω τον
χορό της αϋπνίας.

Γιατί στα όνειρα δεν χόρεψα ποτέ.