Εικόνες Αθηνών

Δεν βιαζόμουν τόσο όσο κάποιος θα πίστευε
αν εκείνη την ώρα μ' έβλεπε πως περπατούσα
ανάμεσα στα πεζοδρόμια.

Περνούσα από την μια μέρα στην άλλη και
τον δρόμο τον διέσχιζα κολυμπώντας.

Την ώρα που πέρναγα έξω απ' το μουσείο
Κυκλαδικής τέχνης πιάστηκα απ' το χέρι ενός
ζευγαριού νέων και ένιωσα λίγο.

Κυλιόμουν στα νερά των μικρών αιχμών που
χωρίζουν της πλάκες πάνω στο πεζοδρόμιο.
Δεν έβρεχε.
Ήταν τ' απόνερα.
Περίεργα ένιωσα προς στιγμήν και άλλαξα πορεία
προς την πλατεία Κολωνακίου μα πριν φτάσω
καν,άλλαξα πάλι γνώμη.

Όμορφο πράγμα το μη προγραμματισμένο.

Πέρασα το Σύνταγμα στο δεξί μου χέρι και στ' αριστερό
μου δυο περιστέρια κοίταζαν σαν τουρίστες.
Δεν δίνουμε σημασία στα πουλιά.
Μα ούτε αυτά σε μας.
Αν το καλοσκεφτείς,ποιος είναι ελεύθερος;
Εμείς ή αυτά;
Και ανοίγουν τότε τα φτερά και η απάντηση η ίδια.

Προχωράω στην Φιλελλήνων και παίρνω απ' το περίπτερο
μια coca cola light και συνεχίζω την πορεία μου
έχοντας μέσα στο νου μου το μνημείο των αέρηδων.

Και αφαιρέθηκα...

Έτσι εξηγείτε η δυνατή κόρνα και το βρίσιμο του ταξιτζή.

Μα,συνέχισα ανενόχλητος πίνοντας μια γουλιά ακόμα...
Έφτασα στην Πλάκα.Μύρισαν τα ψητά μα δεν είχα χρόνο.

Ανηφόρισα στην οδό...δεν θυμάμαι ονόματα οδών...
Ούτε τα προσέχω ποτέ μου.
Θυμάμαι τους δρόμους
συνδέοντας τους με την εικόνα τους και
οδηγούμαι πάλι σ΄αυτούς αν το θελήσω ποτέ,
κάνοντας ανάγνωση όλων των
αποθηκευμένων εικόνων
εντός του μυαλού μου,τις οποίες ήδη αποθηκεύω
πριν καν φτάσω οπουδήποτε.

Αποθηκευτικός χώρος άπλετος.
Άνευ περιορισμού GB.
Και εικόνες υψηλής ανάλυσης 12.1 megapixels.

Ερμού.
Το εκκλησάκι της Καπνικαρέας.
Μπήκα για λίγο.Σκοτάδι και λειτουργία.
Κόσμος και λίγα κεριά.Βγήκα.

Καλά μόνος είμαι;

Μόνος είμαι,κοιτάζοντας σαν χαζός
τα Replay της ζωής μου...