Και πίνω το κρασί κι απ' το στόμα σου μεθώ,
πως να εκδικηθώ;
Τι δείχνει η διαδρομή και ποιον θέλει το κορμί,
δεν έχω φωνή...
Να λέω,πως δεν φοβάμαι...μόνο αδειάζω εδώ...
Πως μένει η λογική σκεπασμένη με ψυχή,
τι ψάχνω να βρω;
Τι να σου πω;Πως να διώξω τον θυμό;
Για σένα κρατώ...
Να λέω,πως δεν φοβάμαι...μόνο αδειάζω εδώ...
Ποιος μένει εκεί εκτός και σκοτώνει ο πειρασμός,
πονάει η σιωπή...
Δεν έχω λογική να διατάζω τη ζωή,
στο τέλος γιορτή...
Και λέω,πως δεν φοβάμαι...μόνο αδειάζω εδώ...
πως να εκδικηθώ;
Τι δείχνει η διαδρομή και ποιον θέλει το κορμί,
δεν έχω φωνή...
Να λέω,πως δεν φοβάμαι...μόνο αδειάζω εδώ...
Πως μένει η λογική σκεπασμένη με ψυχή,
τι ψάχνω να βρω;
Τι να σου πω;Πως να διώξω τον θυμό;
Για σένα κρατώ...
Να λέω,πως δεν φοβάμαι...μόνο αδειάζω εδώ...
Ποιος μένει εκεί εκτός και σκοτώνει ο πειρασμός,
πονάει η σιωπή...
Δεν έχω λογική να διατάζω τη ζωή,
στο τέλος γιορτή...
Και λέω,πως δεν φοβάμαι...μόνο αδειάζω εδώ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου